Thursday, December 30, 2010
ආදරේ ගැන හිතමු යලි යලිත්
අපි ආදරේ ගැන නිතර කථා කරනවා.විවිධාකාරයේ නිර්මාණ බිහිකරනවා.ඒත් මං මේ කියන්න අපි ආදරේ කරද්දි වරද්ද ගන්න තැනක් ගැන
කොල්ලො වැඩිපුරම ආදරේ පටන් ගන්න කලින් කෙල්ල ගැන ගොඩක් හොයා බලනවා. කෑවද බිව්වද කොහෙද ඉන්නෙ?class ඉවරද? ලෙඩ වෙලාද ඕවා මේවා
ඒත් මට කියන්න බලන්න කීයෙන් කීදෙනාද කෙල්ල කැමතියි කිවිවට පස්සෙ ඒවිදිහට කෙල්ල ගැන හොයා බලන්නේ?
හුඟක් කෙල්ලො කැමති තමන් ගැන හොයා බලන කොල්ලන්ට...
අඩුගානෙ කෑවද බිව්වද කියන එකවත්
ඒත් කොල්ලො හිතන්නේ දැන් වැඩේ හරි
කෙල්ල කැමති
මං දිනුම්
කියලා
ඒත් ඒ දිනුම පවත් වා ගෙන යන්න නම් ගෑණු ළමයා ගැන අනිවාර්යයෙන් හොයා බලන්න ඕනි.(හරියට අපි Computer එකක් ගත්තම After service තියෙනවා වගේ)
නැත්නම් එයා වෙන කෙනෙක් එක්ක යන කම් දන්නේ නෑ
ඒත් බනින්නෙ කෙල්ලට
තමන් අතේ වැරද්ද තියා ගෙන
හැබැයි මං කියන්නෙ නෑ කෙල්ලො එහෙම යන එක හරි කියලා
(පස්සෙ වෙලාවක ආයෙමත් මේ ගැන ලියන්නම්)
Monday, December 6, 2010
කුමාරයා සින්ඩරෙල්ලා ට නොකී කව
සින්ඩරෙල්ලා
උඹේ සපත්තුව පැටලිලා
මගේ පය ලෙස්සලා
පඩිපෙලේ පෙරළුනා
හොඳ වෙලාවට මගේ
උල ඇනුනෙ නෑ ඇඟේ
එහෙමනම් මං උඹව
තියන් නෑ ගෑනියේ.......
උඹේ සපත්තුව පැටලිලා
මගේ පය ලෙස්සලා
පඩිපෙලේ පෙරළුනා
හොඳ වෙලාවට මගේ
උල ඇනුනෙ නෑ ඇඟේ
එහෙමනම් මං උඹව
තියන් නෑ ගෑනියේ.......
දමා ගිය පෙම
පුංචි නෙත් අගිස්සෙන්
කෝල බැල්මක් අරන්
මට කියා නොකිය ගිය
රහස මං හොයනවා
ඔය දෑත හෙමිහෙමින්
හිස මගේ පිරි මදින
මුදු සුවේ අද දිනේ
නැත්තෙ ඇයි හිතෙනවා
ආලවට්ටම් පුරන
හඳ එබෙන නිශා ඉම
ගෙවනකම් දොඩමළුවූ
ඔබේ හඩ මැවෙනවා
මගේ හද ගල් වලේ
නෙළුම් මල් පුබුදුවා
සුවඳ මට නොදී ගිය
කරුණ මං හිතනවා .......
Wednesday, December 1, 2010
මම දැන් නිශාන්ති නෙවෙයි
සිගරට් දුම කාමරය පුරා හැල්මේ දිව යයි.ඇඳ අසල බිම තිබූ බෝතලය ටාාා ං හඩ නංවමින් පෙරලී ගියේ මගේ පයේ වැදීමෙනි. දෙසැම්බරයේ කටුක සීතල ඇටමිඳුළු පවා සීතලෙන් ගල් ගසන්නට සැරසෙයි.ජනේලයෙන් එපිට පොළවේ සුදු පාට හිම, තට්ටු පිට තට්ටුය.හීටරය නිසා වෙන් කාමරය උණුසුම්ය.
දහස් සැරයක් කියවූ ලිපිය ඇඳ මත උඩ බලා ගෙන හිඳී. ඊයේ සිට මේ වන තුරුත් මම ලිපියේ ලියා ඇති කරුණ ඇත්තක් යැයි අදහන්නට උත්සහ කරමි.එහෙත් තවමත් මට විශ්වාස කළ නොහැක.
නිශා...
ඇයි නිශා අපිට මෙහෙම වුනේ?
මම දෑතින් හිස කේ ඇද ගතිමි. වාරු නැති ලෙස ඇඳ මතට කඩා වැටුනෙමි.
යළිඳු ලිපිය අතට ගතිමි.
අසංක
මාව අමතක කරන්න.
මම දැන් නිශාන්ති නෙවෙයි
නිශාන්ත කෙනෙක්!!!!!!
දහස් සැරයක් කියවූ ලිපිය ඇඳ මත උඩ බලා ගෙන හිඳී. ඊයේ සිට මේ වන තුරුත් මම ලිපියේ ලියා ඇති කරුණ ඇත්තක් යැයි අදහන්නට උත්සහ කරමි.එහෙත් තවමත් මට විශ්වාස කළ නොහැක.
නිශා...
ඇයි නිශා අපිට මෙහෙම වුනේ?
මම දෑතින් හිස කේ ඇද ගතිමි. වාරු නැති ලෙස ඇඳ මතට කඩා වැටුනෙමි.
යළිඳු ලිපිය අතට ගතිමි.
අසංක
මාව අමතක කරන්න.
මම දැන් නිශාන්ති නෙවෙයි
නිශාන්ත කෙනෙක්!!!!!!
Thursday, November 11, 2010
හිල්
වැස්ස නැවතීමට කිසිම කල්පනාවක් නැති හැටියකි.මං කරන්නේ මට ඕනි වැඩේ යි වැස්ස හිතනවාට සැක නැත.චිරි චිරි වැස්ස හිරිකිත වුවද රාජකාරියට යා යුතුය .
නැත්නම් බොස් ගේ උදහසට ලක් වී job කට්ට අනතුරේ වැටෙන්නට පුළුවන.
රබර් සෙරෙප්පු දෙක පයේ රුවා ගත් මා කුඩය ඉහළාගෙන ගෙයින් එළියට පිළිපන්නේ වැස්සට රවා ගෙනය.
අප්පච්චියේ....
අපේ ගේට්ටුව ළඟ සිට දිගටම දණක් උසට වතුරය...
දැන් සිත සිතා හිඳීමට කාලයක් නැත. මර වැස්සේ කලිසමේ කකුල් උඩටම නවා ගෙන මහා ජල ප්රවාහයට පැන්නෙමි.වතුර මා පිළි ගත්තේ දිය රැළි නංවමිනි.මාළුන් සිටිනවාට වඩා සර්ප පැටවුන් ඇඟේ නඟිතැයි මා බිය වූ නිසා හනි හනික බොහො අසීරුවෙන් සෙරෙප්පු දෙකත් බේරා ගෙන ගොඩට ආවෙමි.
දැන් යළිත් මනුස්ස වේසය ගත යුතුය.කලිසම් කකුල් දිග හැරගෙන වතුර ගසා දමා තාර පාරට ගොඩ වූයෙමි.
ජල ධාරාවෝ වේගයෙන් ගලා බසියි.
අංගාරා ගඟ ගලා බසී එක් වරම සිතට ආවේ ඒ වදනයි.එය ඈත අතීතයේ තිබූ වේදිකා නාට්යක නමක් බව පමණක් මතකයේ ඇත.
ජල පහර කපා ගෙන ඉදිරියට ඇදෙන රිය සක දෙපැත්තේ සියළු දේ ජලයෙන් තෙමාලයි.
ඒ නෑමෙන් බේරි මහපාරට එන විට එතන එකම කාලගෝට්ටියකි.
වාහන හතරඅතේය.මඟියෝ අතරමඟය.මඩ වලවල් බේරා මම කහඉර සොයා ගතිමි.වාහන නවතා ඇති zigzag පිළිවෙලට පාර මාරු වුනෙමි.
හප්පේ යංතං ඇ...
මේ මොනවද මේ???
කක්කුට්ටෙක්වත්ද?
එත් මේ ගෙන්දගම් පොළවෙ????
එක දිගට එක සමාන ගැඹුරින් යුතු පොඩි වළවල් සමූහයකි.
මෙය කක්කුට්ටෙකු පිට පැවරිය නොහැක.
මඩ වුන පොළව මත හරි අපුරුවට හිල් සමූහයකි.
සමහරක වතුර පිරී ඇත.
මෙහි අක්මුල් සොයන්නට මට සිතුන නමුත් බස් නැවතුම කරා යන ගමන නවතන්නට නොහැක.
බොස් ගේ කට ඇද වුන මුහුණ මතක් වීමත් සමඟ ඉබේම අඩිය ඉක්මන් විය.
මා ඉදිරියෙන් නෝනා කෙනෙකු සීරුමාරුවෙන් අඩිය තබමින් ගමන් කරයි
මට හීන් හිනාවක් කට කොනකට ආවේය.
හිල් හදන හොරා අතටම මාට්ටු විය!!
නෝනා ගේ සපත්තු අඩිය, අඩියක් පමණ දිගය.
එයින් වැටුනොත් සිදු වන්නේ කකුල උළුක් කර ගැනිමටය. එය මඩෙහි එරෙන විට අපූරු සමාන්තර හිල් සෑදේ.
ඈ අසීරුවෙන් ගමන් කරන්නේ මඩෙන් කකුල් දෙක ගලවමිනි.
දාස්පෙතියා මල් ඇට ටිකක් ගෙනාව නම් මරු...
මේ හිල් වලට දාන්න තිබ්බා. එහෙනම් ඉතිං මල් උයනක්........
මා කිව්වේ ඈට ඇහෙන්නටය.
කුඩය අස්සෙන් ගිනි පිටවෙන දෑසක් මා දෙස බලා සිටියි.ඇගේ අත කුඩ මිට කිටි කිටියේ වෙලා ගන්නායුරු ඇස් කොනට පෙනෙයි.
එන පොට හොඳ නැත.
මා මඩ නොතකා ඉදිරියට ඇදුනෙමි.
අනේ මේ ගෑණු!!!!!!
තමන්ට ඇවිදින්න පහසු සපත්තු ගන්න එපැයි
වැස්සේ ආරෝව මොහොතකට අමතක වී මට හොඳටම සිනා පහළ වුණි....
නැත්නම් බොස් ගේ උදහසට ලක් වී job කට්ට අනතුරේ වැටෙන්නට පුළුවන.
රබර් සෙරෙප්පු දෙක පයේ රුවා ගත් මා කුඩය ඉහළාගෙන ගෙයින් එළියට පිළිපන්නේ වැස්සට රවා ගෙනය.
අප්පච්චියේ....
අපේ ගේට්ටුව ළඟ සිට දිගටම දණක් උසට වතුරය...
දැන් සිත සිතා හිඳීමට කාලයක් නැත. මර වැස්සේ කලිසමේ කකුල් උඩටම නවා ගෙන මහා ජල ප්රවාහයට පැන්නෙමි.වතුර මා පිළි ගත්තේ දිය රැළි නංවමිනි.මාළුන් සිටිනවාට වඩා සර්ප පැටවුන් ඇඟේ නඟිතැයි මා බිය වූ නිසා හනි හනික බොහො අසීරුවෙන් සෙරෙප්පු දෙකත් බේරා ගෙන ගොඩට ආවෙමි.
දැන් යළිත් මනුස්ස වේසය ගත යුතුය.කලිසම් කකුල් දිග හැරගෙන වතුර ගසා දමා තාර පාරට ගොඩ වූයෙමි.
ජල ධාරාවෝ වේගයෙන් ගලා බසියි.
අංගාරා ගඟ ගලා බසී එක් වරම සිතට ආවේ ඒ වදනයි.එය ඈත අතීතයේ තිබූ වේදිකා නාට්යක නමක් බව පමණක් මතකයේ ඇත.
ජල පහර කපා ගෙන ඉදිරියට ඇදෙන රිය සක දෙපැත්තේ සියළු දේ ජලයෙන් තෙමාලයි.
ඒ නෑමෙන් බේරි මහපාරට එන විට එතන එකම කාලගෝට්ටියකි.
වාහන හතරඅතේය.මඟියෝ අතරමඟය.මඩ වලවල් බේරා මම කහඉර සොයා ගතිමි.වාහන නවතා ඇති zigzag පිළිවෙලට පාර මාරු වුනෙමි.
හප්පේ යංතං ඇ...
මේ මොනවද මේ???
කක්කුට්ටෙක්වත්ද?
එත් මේ ගෙන්දගම් පොළවෙ????
එක දිගට එක සමාන ගැඹුරින් යුතු පොඩි වළවල් සමූහයකි.
මෙය කක්කුට්ටෙකු පිට පැවරිය නොහැක.
මඩ වුන පොළව මත හරි අපුරුවට හිල් සමූහයකි.
සමහරක වතුර පිරී ඇත.
මෙහි අක්මුල් සොයන්නට මට සිතුන නමුත් බස් නැවතුම කරා යන ගමන නවතන්නට නොහැක.
බොස් ගේ කට ඇද වුන මුහුණ මතක් වීමත් සමඟ ඉබේම අඩිය ඉක්මන් විය.
මා ඉදිරියෙන් නෝනා කෙනෙකු සීරුමාරුවෙන් අඩිය තබමින් ගමන් කරයි
මට හීන් හිනාවක් කට කොනකට ආවේය.
හිල් හදන හොරා අතටම මාට්ටු විය!!
නෝනා ගේ සපත්තු අඩිය, අඩියක් පමණ දිගය.
එයින් වැටුනොත් සිදු වන්නේ කකුල උළුක් කර ගැනිමටය. එය මඩෙහි එරෙන විට අපූරු සමාන්තර හිල් සෑදේ.
ඈ අසීරුවෙන් ගමන් කරන්නේ මඩෙන් කකුල් දෙක ගලවමිනි.
දාස්පෙතියා මල් ඇට ටිකක් ගෙනාව නම් මරු...
මේ හිල් වලට දාන්න තිබ්බා. එහෙනම් ඉතිං මල් උයනක්........
මා කිව්වේ ඈට ඇහෙන්නටය.
කුඩය අස්සෙන් ගිනි පිටවෙන දෑසක් මා දෙස බලා සිටියි.ඇගේ අත කුඩ මිට කිටි කිටියේ වෙලා ගන්නායුරු ඇස් කොනට පෙනෙයි.
එන පොට හොඳ නැත.
මා මඩ නොතකා ඉදිරියට ඇදුනෙමි.
අනේ මේ ගෑණු!!!!!!
තමන්ට ඇවිදින්න පහසු සපත්තු ගන්න එපැයි
වැස්සේ ආරෝව මොහොතකට අමතක වී මට හොඳටම සිනා පහළ වුණි....
Saturday, November 6, 2010
සරා සඳ
සරාගික සරා සඳ
පුරා නෙක හැඟුම් පැස
උනයි ඇගෙ වළා පිළි
ඇසින් කැඳවමින් තරු
වළා නැති අහස් ගැබ
දිහා ඇස් රුවාගෙන
මං බලන් උන්න විට
ඈ ඇවිත් මා ළඟට!!
සරන්නට සෙනේ ගඟ
විඳින්නට පෙම් පහස
ඇඳගනින් සඳේ උඹෙ
වළා සළු හනිහනික........
පුරා නෙක හැඟුම් පැස
උනයි ඇගෙ වළා පිළි
ඇසින් කැඳවමින් තරු
වළා නැති අහස් ගැබ
දිහා ඇස් රුවාගෙන
මං බලන් උන්න විට
ඈ ඇවිත් මා ළඟට!!
සරන්නට සෙනේ ගඟ
විඳින්නට පෙම් පහස
ඇඳගනින් සඳේ උඹෙ
වළා සළු හනිහනික........
Tuesday, October 26, 2010
සරාගික සරා සඳ
පුරා නෙක හැඟුම් පැස
උනයි ඇගෙ වළා පිළි
ඇසින් කැඳවමින් තරු
වළා නැති අහස් ගැබ
දිහා ඇස් රුවාගෙන
මං බලන් උන්න විට
ඈ ඇවිත් මා ළඟට!!
සරන්නට සෙනේ ගඟ
විඳින්නට පෙම් පහස
ඇඳගනින් සඳේ උඹෙ
වළා සළු හනිහනික...
පුරා නෙක හැඟුම් පැස
උනයි ඇගෙ වළා පිළි
ඇසින් කැඳවමින් තරු
වළා නැති අහස් ගැබ
දිහා ඇස් රුවාගෙන
මං බලන් උන්න විට
ඈ ඇවිත් මා ළඟට!!
සරන්නට සෙනේ ගඟ
විඳින්නට පෙම් පහස
ඇඳගනින් සඳේ උඹෙ
වළා සළු හනිහනික...
Monday, October 25, 2010
අමාවක අහස
වැව් ඉවුරේ ගස් ටික එක යායට සිලිසිලි ගානවා
බංකුවට බර වෙලා මං අරමුණක් නැතුව ඔහේ බලන් හිටියා
ඔයා එකපාරටම මගෙ මූණට එබුනා.
කෝ.. චුට්ටක් හිනා වෙන්න කියාගෙන...
ඔයා අමාවක අහසෙ තරු හොයනවද?
මං ඇහුවේ හිතේ තිබ්බ ප්රශ්නත් එක්ක හිනා වෙන්න බැරිකමට..
කවුද අයියේ අමාවක අහස?
මම..
නෑ.. ඔයා තරු පිරුණ අහසක්.....
එයා හිනා වෙලා මගෙ උරහිසට හේත්තු වුණා.
අහස දන්නෙ නෑ එයා කොච්චර ලස්සනද කියලා......
ආයෙමත් එයා ඔළුව උස්සලා මගෙ දිහා බලලා බෙල්ල ඇල කරලා හිනා වුනා..
ඒ හිනාවත් එක්ක ම මගෙ හිතේ බරත් ඈතට පා වෙලා හිනාව එළියට පැන්නා.
හෙමින් සීරුවෙ එයාගෙ කර වටේ අත දාලා එයා ව මගේ තුරුල්ලට ඇදලා ගත්තේ හිතේ පුරවා ගත්ත ආදරෙන්.......
බංකුවට බර වෙලා මං අරමුණක් නැතුව ඔහේ බලන් හිටියා
ඔයා එකපාරටම මගෙ මූණට එබුනා.
කෝ.. චුට්ටක් හිනා වෙන්න කියාගෙන...
ඔයා අමාවක අහසෙ තරු හොයනවද?
මං ඇහුවේ හිතේ තිබ්බ ප්රශ්නත් එක්ක හිනා වෙන්න බැරිකමට..
කවුද අයියේ අමාවක අහස?
මම..
නෑ.. ඔයා තරු පිරුණ අහසක්.....
එයා හිනා වෙලා මගෙ උරහිසට හේත්තු වුණා.
අහස දන්නෙ නෑ එයා කොච්චර ලස්සනද කියලා......
ආයෙමත් එයා ඔළුව උස්සලා මගෙ දිහා බලලා බෙල්ල ඇල කරලා හිනා වුනා..
ඒ හිනාවත් එක්ක ම මගෙ හිතේ බරත් ඈතට පා වෙලා හිනාව එළියට පැන්නා.
හෙමින් සීරුවෙ එයාගෙ කර වටේ අත දාලා එයා ව මගේ තුරුල්ලට ඇදලා ගත්තේ හිතේ පුරවා ගත්ත ආදරෙන්.......
Sunday, October 24, 2010
අතරමඟදී.....
මම පහුගිය සති අන්තෙ හලාවත පැත්තෙ ගියා.. පොඩි change එකකටත් එක්ක... මුහුදේ බහින්න ආසාවෙන් හිටියත් ඒක දැක්කම බහිනවා තියා ලඟට යන්න හිතුනෙ නෑ..
මඟදි තැඹිලි ගෙඩියක් බොන්න ඕනි වෙලා පොඩි කඩයක් අයිනෙ වාහනේ නැවැත්තුවා..
මම එතකොටයි දැක්කෙ
කඩේ ඉන්න කට්ටිය..
කොල්ලො දෙන්නයි
බල්ලො දෙන්නයි
මල්ලෙ කුකුළයි
තැඹිලි වල්ලයි
කොල්ලෝ දෙන්න ඇවිත් හිට්යෙ කුකුළෙක් (ඇත්තටම කිකිළියක්) මල්ලක දාගෙන... මං ඇහුවම කිව්වෙ විකුනන්න කියලා.
එක කොල්ලෙක් ගෙ අතේ තවත් මොකක්දෝ ගුලි කරගෙන ඉන්නවා මං දැක්කා.පස්සෙ බලන කොට තරමක කුකුල් පැටියෙක්!
කිකිළිගෙ පැටියා...
කිකිළිත් සද්ද නැතුව මල්ලට වෙලා ඉන්න එක ගැන මට පුදුමත් හිතුනා..
බිත්තරත් ගනන් මේ කාලෙ
කිකිළිව මසට විකුණන්නේ නැතුව කවුරු හරි ඇති කරන්න ගත්තා නම්
මොකද කියලා මට හිතුනා.
මඟදි තැඹිලි ගෙඩියක් බොන්න ඕනි වෙලා පොඩි කඩයක් අයිනෙ වාහනේ නැවැත්තුවා..
මම එතකොටයි දැක්කෙ
කඩේ ඉන්න කට්ටිය..
කොල්ලො දෙන්නයි
බල්ලො දෙන්නයි
මල්ලෙ කුකුළයි
තැඹිලි වල්ලයි
කොල්ලෝ දෙන්න ඇවිත් හිට්යෙ කුකුළෙක් (ඇත්තටම කිකිළියක්) මල්ලක දාගෙන... මං ඇහුවම කිව්වෙ විකුනන්න කියලා.
එක කොල්ලෙක් ගෙ අතේ තවත් මොකක්දෝ ගුලි කරගෙන ඉන්නවා මං දැක්කා.පස්සෙ බලන කොට තරමක කුකුල් පැටියෙක්!
කිකිළිගෙ පැටියා...
කිකිළිත් සද්ද නැතුව මල්ලට වෙලා ඉන්න එක ගැන මට පුදුමත් හිතුනා..
බිත්තරත් ගනන් මේ කාලෙ
කිකිළිව මසට විකුණන්නේ නැතුව කවුරු හරි ඇති කරන්න ගත්තා නම්
මොකද කියලා මට හිතුනා.
Tuesday, October 19, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)