මම දැන් නිශාන්ති නෙවෙයි

සිගරට් දුම කාමරය පුරා හැල්මේ දිව යයි.ඇඳ අසල බිම තිබූ බෝතලය ටාාා ං හඩ නංවමින් පෙරලී ගියේ මගේ පයේ වැදීමෙනි. දෙසැම්බරයේ කටුක සීතල ඇටමිඳුළු පවා සීතලෙන් ගල් ගසන්නට සැරසෙයි.ජනේලයෙන් එපිට පොළවේ සුදු පාට හිම, තට්ටු පිට තට්ටුය.හීටරය නිසා වෙන් කාමරය උණුසුම්ය.
දහස් සැරයක් කියවූ ලිපිය ඇඳ මත උඩ බලා ගෙන හිඳී. ඊයේ සිට මේ වන තුරුත් මම ලිපියේ ලියා ඇති කරුණ ඇත්තක් යැයි අදහන්නට උත්සහ කරමි.එහෙත් තවමත් මට විශ්වාස කළ නොහැක.
නිශා...
ඇයි නිශා අපිට මෙහෙම වුනේ?
මම දෑතින් හිස කේ ඇද ගතිමි. වාරු නැති ලෙස ඇඳ මතට කඩා වැටුනෙමි.
යළිඳු ලිපිය අතට ගතිමි.
අසංක
මාව අමතක කරන්න.
මම දැන් නිශාන්ති නෙවෙයි
නිශාන්ත කෙනෙක්!!!!!!